چ خوبه ی آوا داشته باشی ک برات آواز بخونه

بالاخره ی جا خلوت پیدا کردیم و زیرانداز انداختیم و دراز کشیدیم

چند ثانیه بعد ی اقایی اومد و با لنگ افتاد ب جون ماشینش ک چند قدمی ما پارک بود

مهم نبود خیلی

بعد صدای ی دختر بچه ب ماشین لنگ و اقا اضافه شد

در حال تحلیل اوضاع برای قضاوت بودم ک صدای ضبط اومد

گفتم ای بابا

خب سکوت رو ترجیح میدادم ب هرچیزی

آهنگ ن بد بود ن خوب

جوری ک ما دراز کشیدیم بودیم اونا دقیقن پشت سر ما بودن,تصویر نداشتیم یعنی

کم کم صدای ضبط بلند شد و صدای بچه هم ب همون اندازه

داشت با اهنگ میخوند

گفتم صابر کاره کی هست,قشنگه,گفت ساسی هست دیگه

اما بچه جذابتر میخوند

با ی گام دیگه میخوند شعر رو ولی روی اهنگ سوار بود

مو ب مو حفظ بود و صدای قشنگی داشت

داشتیم لذت میبردیم

یکم در مورد رضا ک فردا عقدش بود و در مورد تربیت بچه ک چقدر سخت هست صحبت کردیم

اون آتیش پاره هم همه اهنگها رو از حفظ و خیلی هماهنگ و ب سبک خودش همچنان میخوند

یهو بچه گفت بابا بریم؟

گفتم ن توروخدا بمونین

ولی رفتن

وقتی داشتن دور میشدن ب باباش گفت：کاش ماشینمون ی دزدگیر داشت تا هرکی بهش دست زد بگه ای یو/ای یو

کاش رو اینقدر کشیده و از ته دل گفت ک غم گرفتم

شنیدن "کاش" های بقیه وقتی هیچ کمکی نمیتونی بهشون بکنی و خودشون هم برای رسیدن در زحمت هستن غمگین کننده هست

امیدوارم ب کاشهاتون برسین و ب زودی ارامش رو بقل کنین و از حس رضایت لبریز بشین قهرمانها